بي تو اين جا همه در حبس ابد تبعيدند

سال ها _ هجري و شمسي _ همه بي خورشيدند

از همان لحظه كه از چشم يقين افتادند

چشم هاي نگران آينه ي ترديدند

نشد از سايه ي خود هم بگريزند دمي

هرچه بيهوده به گرد خودشان چرخيدند

چون به جز سايه نديدند كسي در پي خود

همه از ديدن تنهايي خود ترسيدند

غرق درياي تو بودند ولي ماهي وار

با زهم نام و نشان تو ز هم پرسيدند

در پي دوست همه جاي جهان را گشتند

كس نديدند در آيينه به خود خنديدند

سير تقويم جلالي به جمال تو خوش است

فصل ها را همه با فاصله ات سنجيدند

تو بيايي همه ساعت ها و ثانيه ها

از همين روز، همين لحظه، همين دم عيدند