در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم ...

    ز باغ خاطرم هرگز

    نخواهی رفت و من هرگز

    نخواهم برد از یادم

    نگاهت را ...

آنقدر ها سکوت تو را گوش می دهم

تا گوش از شنیدن بسیار کر شود

 بهارش اینجوری باشه

  نه

  امسال

  سال من نیست و ...

دوران گیجی و سرگیجگیت گذشت

محکم بشین دلم ، این دور آخره

به تو گفتم قبل رفتنت

اگه نباشی یک روز

   میمیرم ، از پا می افتم ...

دلم خیلی برات تنگ شده سید ...

انا لله و انا الیه راجعون

سید محمد باقر موسوی زاده از میان ما رفت

چه جشن عقدی برام گرفتی !

عقد من بود ، تو جشنشو گرفتی ؟

بی خداحافظی نامرد !!!؟!؟

خودش این شعر رو می خوند :

اگر صد تیر ناز از دلبر آید

مکن باور که آه از دل برآید

پس از صد سال بعد از مرگ‏ « باقر »

هنوز آواز دلبر دلبر آید ...

خداحافظی ...
[عناوین آرشیوشده]