خلقت به روی دست علی را گرفت و گفت

دست کسی نظیرش اگر هست رو کند

                          در آن نفس که بمیرم در آرزوی تو باشم ...

    ز باغ خاطرم هرگز

    نخواهی رفت و من هرگز

    نخواهم برد از یادم

    نگاهت را ...

آنقدر ها سکوت تو را گوش می دهم

تا گوش از شنیدن بسیار کر شود

 بهارش اینجوری باشه

  نه

  امسال

  سال من نیست و ...

دوران گیجی و سرگیجگیت گذشت

محکم بشین دلم ، این دور آخره

به تو گفتم قبل رفتنت

اگه نباشی یک روز

   میمیرم ، از پا می افتم ...

دلم خیلی برات تنگ شده سید ...

خداحافظی ...
[عناوین آرشیوشده]